آیا زنان هنرمند ایران از نخستین بار که در فیلم بازی کردند تا همین چند سال نقششان ثابت ماند، در حاشیه و ضعیف بودند و فیلمها با نگاهی مردسالارانه و مرتجع به شخصیتهای زن قصهها مینگریستند و تصویر میکردند. آیا شرایط اجتماعی بر مضمون فیلمها اثر گذاشت، یا هنرسینما هم بر سرنوشت زنان ایرانی تاثیر داشت. آیا در تمامی سالهایی که از تولید فیلم ایرانی تا انقلاب ۵۷ گذشت، روند تحول در نگاه فیلمسازان به زن، ثابت ماند و یا از حوادث اجتماعی و سیاسی موج برمیداشت.
در کتابهایی که در زمینه جامعهشناسی سینما نوشته شده، برخی به زبانهای دیگرند، موضوع حضور زنان ایرانی در سینما به دفعات نوشته شده اما نمایش فیلم مستند بلندی با نام بخت پریشان، در خانه سینما بار دیگر موضوع زنان در سینما را پیش کشید. راحتی گفتگو درباره این مساله حساس(از نظر حکومت و سیاستگذاران فرهنگی آن) از آن رو بود که فیلم مستند بخت پریشان سینمای ایران از تولد فیلم تا انقلاب را شامل میشود و به منطقه ممنوعه ورود نمیکند. با این همه بخشهایی از بخت پریشان یادآور چنان پیچ و خمی است که حاضران در نمایش خانه سینما را هم به بحث و گفتگو واداشت.
فیلم بخت پریشان ساخته سحر خوشنام، اول بار شهریور ماه در گالری شهرکتاب و با حضور عدهای از میهمانان و هنرمندان به نمایش درآمد. در همان زمان در اهمیت این فیلم نوشته شده که توانسته با فیلمسازان و بازیگران فیلم قبل از انقلاب به تحلیل جامعی کمک کند که نشان می دهد در دوره های مختلف سینمای ایران، نگاه مردسالارانه و گاه تحقیر آمیز جاری بوده و حتی در برخی از فیلمهای مشهور به موجنو سینما هم رد پای آن دیده می شود.
محمد رضا اصلانی فیلساز اندیشمند در همان زمان گفت بخت پریشان را یکی از بهترین آثار پژوهشی چند سال اخیر سینمای ایران دانست و گفت : "این فیلم مستند به خوبی نشان می دهد که بسیاری از تولیدات سینمای ایران به علت ساختار و نوع نگاه تحقیر آمیزشان به مخاطب اصلا ارزش حرف زدن ندارند چه برسد به اینکه بخواهند قابلیت تحلیل داشته باشند. بسیاری از این فیلمها به جای اینکه جزئی از پدیدههای اجتماعی ما باشند تبدیل به ضایعات اجتماعی ما شده اند".
به نوشته فیلم امروز کارگردان فیلم "شطرنج باد و آتش سبز" مستند بخت پریشان را دارای یک خط جامع تحلیلی دانست که حاصل چندین سال کار کارگردان برای جمع آوری اسناد و نظمدهی به آن هاست.